ตั้งนะโม 3 จบ
โอมสิทธิ ท้าวฟื้นเจริญศรีหน้ากูงามคือพระแมน นะมะพะทะ แขนกูงามคือพระนารายณ์ ฉายกูงามคือพระอาทิตย์ ฤทธิ์กูงามคือพระจันทร์ สาวในเมืองสวรรค์เห็นหน้ากูอยู่มิได้ กูมาระลึกถึงฝูงหงษ์ก็มาลืมถ้ำคูหา กูมาระลึกถึงมหาเสนาก็มาลืมแท่นที่นอน กูมาระลึกถึงลูกไก่อ่อน ก็วิ่งตามกูมา กูมาระลึกถึงสาวไซ้ก็มาลืมแม่ กูมาระลึกถึงสาวแก่ก็มาหลงไหล กูมาระลึกถึงเจ้าทัยเทวีก็มาลืมสวดมนต์ กูมาระลึกถึงฝูงคนก็มารักกูอยู่ทั่วหน้า ทั่วชั้นฟ้าและพื้นดิน เหมือนช้างรักงาปลารักน้ำ เข้าอยู่ในดงผมก็ลืมเกล้า ข้าวอยู่ในคอก็ลืมกลืน ให้สะอื้นคิดถึงตัวกูอยู่ทุกเวลาและราตรี อิติลีกัณหาชูชะโก นะเมตตา โมกรุณา พุทปราณี ธายินดี ยะเอ็นดู เอหิกะระนีโย อิติปิโสพะคะวา นะชาลีติ อิติมานิยม